MKS Lublin to najwybitniejszy polski klub w piłce ręcznej kobiet. Kontynuuje wspaniałą tradycję
słynnego Montexu, ale historia naszej dyscypliny we wschodniej Polsce sięga o wiele głębiej.
Pierwsza sekcja jedenastoosobowego szczypiorniaka powstała na Lubelszczyźnie już w 1929,
natomiast zorganizowana i trwała forma uprawiania piłki ręcznej w naszym regionie to przełom lat
pięćdziesiątych i sześćdziesiątych. Międzyszkolny Klub Sportowy (MKS) powstał jako jeden z
pierwszych w Polsce, bo już w 1933, jednakże sekcja piłki ręcznej została założona w 1962. W
następnym roku przeniesiono siedzibę okręgowego związku z Lubartowa do Lublina, a po dwóch
dekadach, w 1985 MKS był o krok od awansu do pierwszej ligi, uznając ostatecznie wyższość AKS
Chorzów. Prawdziwy przełom nastąpił w 1992, gdy drużynę seniorek zaczęła wspierać firma Montex,
która zmieniła bieg historii kobiecego szczypiorniaka, nie tylko nad Bystrzycą.
Po awansie w 1993 do najwyższej klasy rozgrywkowej, wówczas nazywanej pierwszą ligą, MKS
zdobył 21 złotych medali, a na podium mistrzostw Polski stawał łącznie aż 24 razy. Tylko w dwóch z
dwudziestu sześciu dotychczasowych sezonów w gronie najlepszych, lublinianki uplasowały się na
czwartej lokacie, co w stolicy polskiego szczypiorniaka kobiet uznawano za wielkie rozczarowanie.
Wspaniała tradycja Montexu, dowodzonego przez Andrzeja Drużkowskiego który w 2001
poprowadził zespół do triumfu w Pucharze EHF, jest obecnie kontynuowana przez kolejną plejadę
reprezentantek Polski z Kingą Achruk na czele. W latach 80-tych i 90-tych jej mama Małgorzata
Byzdra (z domu Strzałkowska) była czołową postacią MKS-u. Młode adeptki szczypiorniaka szkolą
dziś klubowe legendy z Sabiną Włodek i Moniką Marzec na czele.
W 2018 lublinianki pod wodzą trenera Roberta Lisa sięgnęły po potrójną koroną, wygrywając ligę,
Puchar Polski, a także triumfując w EHF Challenge Cup. Dwa ostatnie trofea zdobyły zresztą w ciągu
niespełna 36 godzin, co zapisze się na stałe w historii zawodowego sportu nad Wisłą. Na równi z
sukcesami sportowymi należy postawić stworzenie wspaniałego klimatu do uprawiania piłki ręcznej w
Lublinie, kibicowską społeczność, zaangażowanie lokalnych sponsorów, co nie pozwoliło klubowi
zniknąć z mapy w najtrudniejszych finansowo okresach.
